Iga Świątek podczas igrzysk olimpijskich w Paryżu zdobyła brązowy medal. Po zakończeniu turnieju w rozmowie dla WP SportoweFakty zdradza nieco więcej o sobie i swoich odczuciach z kortów Rolanda Garrosa.
23-latka na igrzyskach była główną faworytką do złota w grze pojedynczej kobiet. Ostatecznie nie zdołała wygrać całego turnieju, ponieważ w półfinale uległa późniejszej mistrzyni Zheng Qinwen 0:2 (2:6, 5:7). Zdołała się jednak podnieść po porażce i wygrać starcie o brązowy medal z Anną Karoliną Schmiedlovą 2:0 (6:2, 6:1).
Iga Świątek o igrzyskach olimpijskich w Paryżu
W rozmowie z WP SportoweFakty Świątek zdradza, że podczas igrzysk stres i presja były nieco bardziej obecne niż zazwyczaj. — Dużo już przeżyłam w sporcie i wiem o sobie całkiem dużo, ale jednak w Paryżu okazało się, że nie było łatwo sobie poradzić z tym wszystkim. Wiele rzeczy tłumiłam w sobie, a to nie jest dobra taktyka. W decydujących chwilach takie rzeczy potrafią przytłoczyć. Przez cały turniej wiedziałam, że oczekiwania z zewnątrz są bardzo duże. Choć już przed turniejem byłam świadoma, że wszyscy będą chcieli bym zdobyła złoty medal, to jednak na korcie okazało się, że jest to znacznie trudniejsze do zniesienia niż na każdym innym turnieju – mówi
Ten turniej odbywa się raz na cztery lata. Życie większości ludzi w czasie igrzysk kręci się właściwie tylko wokół sportu. Jest to wspaniała rozrywka, ale nie zawsze dla tych, którzy są w środku i chcą zdobyć medal, będąc w pozycji faworyta. W tym przypadku doszło także to, że Paryż jest dla mnie miejscem wyjątkowym, a marzenie o medalu olimpijskim było w mojej rodzinie, odkąd byłam mała – dodała.
Tenisistka opowiedziała też o korzystania z internetu podczas turniejów. Jak informuje w większości stara się być odcięta. — Sama o tym decyduję, ale zazwyczaj w trakcie turniejów odcinam się dość mocno. Wchodzę do internetu tylko po to, by wstawić posty po kolejnych meczach. Nie czytam żadnych komentarzy. Zwykle jednak po turniejach nadrabiam zaległości, bo chcę być świadoma tego, co ludzie mówią – zdradziła.
.
